Lunis passadu sa necròpoli de Montessu at arrìcidu sa bisita de sa cummissione minesteriale UNESCO impari a is responsàbiles de Sovraintendèntzia e de su Cesim chi sunt circhende de fàere intrade is domus de janas a intrus de su Patrimòniu de s’Umanidade. Si totu andat bene s’istrutòria at a acabare s’annu chi benit e si custa at a tènnere resurtadu positivu si podet trasformare in d-unu volanu de isvilupu econòmcu pro totu su territòrou. In prus sa necropoli de Montessu, chi si caraterizat pro sa continuidade de s’impreu in is sèculos e pro sa variedade manna de is tumbas – at otentu puru s’atentzione de sa facultade de Ingegneria e Architerua de s’Universidade de Casteddu: giòbia unu grupu de istudiantes casteddaios impegnados in d-unu laboratòriu de circa pro su restàuru e s’atzessibilidade de is sitos archeològicos impari a is collegas de s’universidade de Portsmouth (Inghilterra), ant bisitau su logu e sunt abarrados ispantados siat dae sa bellesa de su paesàgiu sia de s’imponnèntzia e de is decoraduras de is de is tumbas.
In Portescusi s’8 de martzu, in ocasione de sa Die Internatzionale de sa Fèmmina, sa setzione locale de sa LUTEC at organizadu un’atòbiu, in sa sala dedicada a is Frades Fois, cun M. Tiziana Putzolu, chi est sa Consiliera de Paridade de sa RAS chi at arresonadu cun s’iscritora Eleonora Carta. Tiziana Putzolu at fatu un'anàlisi severa meda: infatis in d-unas cantu ocasiones, sende ca est puru pùbblicu ufitziale, est dèpida intervènnere pro dimandare su rispetu de sa lege a pitzus de sa paridade de gènere e is destinatàrios de is interventos suos ant arrispùndidu in is òrganos de imprenta cuntestende sa forma e non sa “sustàntzia” a comente chi fessint giai giai chèscias personales. In prus at arregordadu sa datu artu meda de fèmminas inativas (chi non traballant e mancu circant traballu), chi sceti in ùrtimos annos, sunt torradas a traballare meda in su setore de su “care giving” (est a narri in sa cura de sa persona) candu invècias in su perìodu de oru de “sa miniera” traballaiant meda patende sunferèntzias mannas e at cumbidadu is presentes a traballare pro chi custu patrimòniu de "istòrias e contos" de fèmminas no andit ispèrdidu.
Nc’at una nova bona pro is residentes de Santu Giuanni Suèrgiu: su sìndigu Elvira Usai at fatu ischire chi custa cida chi benit at arribare unu dotore de famìlia nou chi at a pigare su postu chi de Enrico Piras chi est andadu in pensione de pagu. Is chi fiant iscritos cun su dotore Piras non depent fàere nudda: sa càmbia s’at a fàere in automàticu e in su mentris is chi tenent s’urgèntzia de ritzetas (patologias graves o netzessidade de meighinas “salvavita”) podent andare a sa guàrdia mèdica.
Estus iscritu in custa rubrica ca sa morte de Giampiero Pinna aberriat unu vacuu mannu in su territòriu: infatis s’ex polìticu cresiente fiat arrinnèschidu, cun s’idea de su Camminu Mineràriu de Santa Bràbara chi portaiat a innantis in manera cunvinta e detzisa, a pònnere de acòrdiu, pro sa primu borta, totu su territòriu de su sudovest e no est de badas chi dd’iant postu presidente de sa Fundatzione. Su postu suo dd’at leadu su sìndigu de Igrèsias, Mauro Usai, nomenadu cun sa delìbera de su Consìliu de Amministratzione su 17 de mesi donniasantu passadu. Fatu istat ca giai totus is sìndigos de sa zona de Sulcis de Bàsciu (11 in totu) non fiant cuntentos de nòmina de Usai sende ca su mandadu suo de sìndigu iscadit custu mese de maju chi benit e chi s’assemblea de is sòtzios, aici a comente est prevèdidu in s’istatutu de sa Fundatzione, no est istada tzerriada a espressare, mancai non siat vinculante, sa parridade a pitzus de su presidente. Custos sìndigos tenent s’idea de pregontare a s’ANAC a pitzus de sa cumpatibilidade de Usai cun su ruolu de presidente e de otènnere informatziones chi pertocant sa situatzione cuntratuale de su personale e de su diretore e àteras chistiones de bilànciu. De siguru custu fatu puru, a pustis de sa botzadura de s’atu aziendale de sa ASL 7, no est sinniale bonu pro s’unidade de su territòriu.
Roberto Pinna
